کابل زوجی

تشخیص کابل زوجی استاندارد از کابل زوجی غیر استاندار

برای تشخیص کابل زوجی استاندارد از کابل زوجی غیر استاندارد، می‌توانید به چند ویژگی کلیدی توجه کنید که به شما کمک می‌کند کابل با کیفیت و مطابق با استانداردهای فنی را از یک کابل بی‌کیفیت یا غیراستاندارد تشخیص دهید:

1. کیفیت مواد هادی

کابل‌های زوجی استاندارد معمولاً از مس خالص یا آلومینیوم با پوشش مس (CCA) ساخته می‌شوند. هادی‌های مسی رسانایی بسیار بالاتری دارند و باعث انتقال بهتر سیگنال و کاهش افت سیگنال می‌شوند. در حالی که هادی‌های آلومینیومی یا هادی‌های با درصد مس پایین، عملکرد ضعیف‌تری دارند و ممکن است در مسافت‌های طولانی یا در شرایط خاص تداخلات بیشتری ایجاد کنند.

چطور تشخیص دهیم؟

• هادی‌های مسی معمولاً زرد یا قرمز و درخشان هستند، در حالی که هادی‌های آلومینیومی یا قلابی معمولاً رنگی کدر یا خاکی دارند.

2. پوشش و عایق کابل

کابل‌های زوجی استاندارد دارای پوشش عایقی مناسب هستند که از هادی‌ها در برابر رطوبت، حرارت و تداخل الکترومغناطیسی محافظت می‌کند. این پوشش معمولاً از جنس PVC (پلی وینیل کلرید) یا LSZH (Low Smoke Zero Halogen) ساخته می‌شود.

چطور تشخیص دهیم؟

• پوشش کابل باید مقاوم، بدون ترک و با کیفیت باشد. کابل‌های غیر استاندارد ممکن است پوشش نازک‌تری داشته باشند که به راحتی شکسته می‌شود.

3. ساختار تابیده (Twisted Pair)

در کابل‌های زوجی استاندارد، سیم‌ها به‌طور مرتب و منظم تابیده می‌شوند. تعداد تاب‌ها (پیچش‌ها) و فاصله میان آن‌ها باید یکنواخت باشد تا از تداخل سیگنال جلوگیری کند.

چطور تشخیص دهیم؟

• در کابل‌های استاندارد، تاب خوردن سیم‌ها کاملاً منظم و به صورت پیوسته است. در کابل‌های غیر استاندارد، تاب خوردن ممکن است نامنظم یا غیر یکنواخت باشد.

4. وجود یا عدم وجود شیلدینگ (Shielding)

کابل‌های زوجی STP (Shielded Twisted Pair) دارای شیلد فلزی یا فویل هستند که از سیگنال‌ها در برابر تداخلات الکترومغناطیسی محافظت می‌کند. این شیلدینگ ممکن است در کابل‌های UTP (Unshielded Twisted Pair) وجود نداشته باشد.

چطور تشخیص دهیم؟

• کابل‌های STP معمولاً دارای لایه فلزی یا فویلی هستند که به دور هادی‌ها پیچیده شده است. در کابل‌های UTP این لایه شیلدینگ وجود ندارد.

5. استانداردهای چاپی روی کابل

کابل‌های زوجی استاندارد معمولاً دارای نوشته‌های مشخصی هستند که نشان‌دهنده نوع کابل، میزان محافظت، حداکثر سرعت انتقال داده‌ها، و استانداردهای مرتبط (مثل Cat 5e، Cat 6، Cat 6a یا UL، CE) هستند.

چطور تشخیص دهیم؟

• کابل‌های غیر استاندارد معمولاً فاقد اطلاعات یا دارای اطلاعات غلط هستند. نوشته‌ها ممکن است محو یا قابل پاک شدن باشند، یا اصلاً وجود نداشته باشند.

6. رنگ‌های سیم و جفت‌ها

در کابل‌های زوجی استاندارد، معمولاً سیم‌های هادی به صورت رنگ‌های مختلف (مانند آبی، قرمز، سبز و سفید) برای تشخیص راحت‌تر جفت‌ها و جهت اتصال استفاده می‌شوند.

چطور تشخیص دهیم؟

• در کابل‌های غیر استاندارد، ممکن است رنگ‌ها به‌درستی طبق استانداردهای بین‌المللی مشخص نباشند، یا به راحتی کدر شوند.

7. کشش و انعطاف‌پذیری کابل

کابل‌های زوجی استاندارد معمولاً انعطاف‌پذیر و مقاوم هستند. عایق کابل باید طوری طراحی شده باشد که در برابر کشش، پیچیدن، و فشار مقاوم باشد.

چطور تشخیص دهیم؟

• کابل‌های غیر استاندارد ممکن است شکننده یا سفت باشند و به راحتی آسیب ببینند.

8. مقاومت در برابر نویز و تداخل

کابل‌های استاندارد زوجی، به ویژه مدل‌های STP، باید مقاومت خوبی در برابر نویز و تداخلات الکترومغناطیسی (EMI) داشته باشند.

چطور تشخیص دهیم؟

• برای تست این مورد، معمولاً کابل‌های زوجی باید در شرایط محیطی پر از نویز تست شوند. در صورت افت سیگنال یا اختلال در انتقال داده، ممکن است کابل غیر استاندارد باشد.

9. امتحان عملی

برای بررسی صحت عملکرد، شما می‌توانید کابل را در یک شبکه یا سیستم انتقال داده تست کنید. کابل‌های استاندارد معمولاً در سرعت‌های بالا و در فواصل طولانی‌تر به‌خوبی کار می‌کنند و تداخلات یا افت سیگنال کمتری دارند.

چطور تشخیص دهیم؟

• اگر کابل در فواصل کوتاه یا سرعت‌های بالا مشکلی نداشته باشد، احتمالاً کابل استاندارد است. در غیر این صورت، افت کیفیت سیگنال نشان‌دهنده عدم استاندارد بودن کابل است.